7767 sefer sayılı Buones Aires, Arjantin uçağı kalkışa hazırdır.
Barselona Havaalanı hoparlöründen gelen ses, 13 yaşındaki Lionel Messi’yi ürkütüp annesi Celia’ya iyice sokulmasına neden oldu. Baba Jorge de yanındaydı. Lionel ya da daha sık kullanılan adıyla Leo, artık babası ile birlikte Barselona’da yaşayacaktı. Ailenin geri kalanın-annesi Celia, ağabeyleri Matias ve Rodrigo ile kız kardeşi Maria Sol-evleri Rosario’ya , Arjantin’e dönüyordu. Leo, efsanevi futbol kulübü Barselona’nın gençlik akademisine katılacaktı. Barselona’nın taraftarları, takıma kısaca Barça diyordu. Messi ailesi için bugün, uzun sürecek bir ayrılığın başlangıcıydı.
Uzun yolcu kuyruğundan bekleyenler, Arjantin uçağına binmeye başlamıştı. Celia, göz yaşlarını tutmaya çalışarak kocası Jorge’ye hoşça kal öpücüğü verdi. En küçük oğlu Leo’nun yokluğuna dayanıp dayanamayacağını bilmiyordu. Barselona Futbol Kulübü, Leo’nun özel olduğunu düşünüyor, annesi de oğluyla gurur duyuyordu. Keşke büyük annesi de bu günleri görebilseydi. Her şey baştan büyükanne Celia olmuştu; Leo’nun yeteneği fark eden ilk o idi.
Messi ve Annesi Celia
Messi ailesi, bu güzel oyunu seviyordu. Celia, uçağa binmeden önce kocasının elini son bir kez daha sıkarken, balaylarında gittikleri futbol maçı hatırladı. Jorge’ye doğru dönüp, oğlu Leo’ya sarıldı, gözleri dolan yaşları tutamıyordu artık. ‘’Ağlama anne!’’ dedi Leo.
Annesi, ‘’Özür dilerim Leo,’’ dedi. ‘’saçmalıyorum…’’
Leo, ‘’Hayır, saçmalamıyorsun anne,’’ diyerek onu rahatlattı. ‘’Sadece bize değer veriyorsun.’’
Uzun süre Barça’dan haber beklemişlerdi. Annesi aylar boyunca, onlarında diğer takımlar gibi yapacağını-son dakika vazgeçeceklerini- düşünerek endişelenmişti. Ama aksine, onlar Leo’yu seçmişti ve şimdi kendisi eve dönüyordu.
‘’Sezon bitince eve geleceğiz anne,’’ diyen Leo, kadının gözyaşlarını sildi. ’’Söz veriyorum.’’
Leo’nun Barselona sahasında başarılı olması umarak geçen aylardan sonra, takım, sonunda çoğu Akademi’ye almaya kabul etmişti. Bu haber Celia, Matias, Rodrigo –hatta küçük Maria Sol için hem sevindirici hem de üzücüydü. Barselona’da kaldıkları süre boyunca Arjantin’i ve şehirleri Rosario’yu özlemişlerdi ancak bunun, Leo’nun hayallerini gerçekleşmesi ve profesyonel futbol oynaması için büyük bir fırsat olduğunu biliyordu. Leo’yu tüm kalpleriyle seviyorlardı ve onu çok özleyeceklerdi. O, daha 13 yaşındaydı.
Messi ve Babası Jorge
Jorge ve Leo, otele dönerken hiç konuşmadılar. Barça’nın şoförlerinden Octavio kestirmeden giderken Leo ön koltukta, onun yanında oturuyor ve yolculuğun her anından keyif alıyordu. Jorge, Arjantin İspanyolcasıyla ona yavaşlaması için yalvardı. Octavio, Jorge’nin kullandığı kelimeler nedeniyle gülümsedi. Aslen Arjantinliydi ve Arjantin İspanyolcası ile Barselona’da Konuşulan İspanyolca (yani Katalanca) arasındaki farkları biliyordu. Jorge, ‘’Komik bir şey mi söyledin?’’ diye sordu.
‘’Katalonya’da kullanılan kelimeler, Arjantin’dekilerden farklı. Endişelenmeyin Bay Messi. Zamanla alışırsınız.’’
Barselona, Rosario ile karşılaştırıldığından göğe yükselen binalarıyla daha büyük ve daha güzeldi. Leo, önünde hızla geçtikleri gökdelenlere bakarken Jorge de onu izliyordu. Sonunda konuşan Jorge oldu, ‘’Onları şimdiden özledim.’’
Leo gözlerini manzaradan ayırmadan, ‘’Ben de,’’ dedi.
Bunun başa çıkabilecekmişsin? Tek başına Barselona’da olmakla?’’
‘’Yalnız olmayacağım baba. Sen varsın, takımım var.’’
Jorge, memnuniuetle gülümsedi. Bu, Leo’ya özgü bir şeydi. Her şeyle başa çıkabilirdi. Tek koluyla oğluna sarıldı, Leo da her zaman yaptığı gibi babasına yaslanıp gözlerini kapattı. Gözleri kapanmadan önce çok sevdiği Rosario’yu ve Barselona’ya nasıl geldiğini düşündü.
Kaynak: Spor Şöleni editleri tarafından ‘’Benim Adım Messi’’ kitabından kısalttırarak yazılmıştır.